ਨੈਣੋਂ ਸੁਰਮਾ ਚੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਯਾਰਾ ਕੁਝ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਲਗਦਾ।
ਨੈਣੋਂ ਸੁਰਮਾ ਚੋਇਆ ਲਗਦਾ।
ਨੈਣ ਕਹਾਣੀ ਮੁੰਹੋਂ ਆਖਣ ,
ਸੀਨੇ ਦੁੱਖ ਲਕੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਦੀਦੇ ਜਾਗੇ ਜਾਗੇ ਲੱਗਣ ,
ਰਾਤੀਂ ਬਹਿ ਕੇ ਰੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਪਤਝੜ ਵਰਗਾ ਚਿਹਰਾ ਲੱਗੇ ,
ਦਿਲ ਦਾ ਬੂਹਾ ਢੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਅੱਖਾਂ ਕਿਸਨੂੰ ਭਾਲਣ ਦੱਸੀਂ ,
ਮਹਿਫਲ ਵਿਚ ਕਝ ਖੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਸੁਪਨੇ , ਸਧਰਾਂ, ਰੀਝਾਂ ਚਾਅ ,
ਸਭ ਕੁਝ ਸੀਨੇ ਮੋਇਆ ਲਗਦਾ ।
ਕਿੰਝ ਸਮੁੰਦਰ ਪੀਂਦਾ ਕੋਈ ,
ਮੁੱਦਾ ਜਾਹਰ ਹੋਇਆ ਲਗਦਾ । ।
Resume..... Jevan verva ...
Harnek Singh Kaler (Dr.)
611c J.T.P.L city sector 115,Landran Road, Kharar, Mohali-140307
E.mail.
drharnekkaler@gmail.com
Mobile.9815121286.
Summary: Creative Writer.Story-writer, Novelist,Poet and special Children Literature.(Bal Sahit Lekhak)
Key Skills: Having experience in Madhkali Punjabi Sahit.gurmet and bhakti sahit.Novel and Natak special modern poetry.
Experience:
Presently working as a Assistant professor in a Malwa college Bondly..Samrala (Ludhiana) since july2012-13 to 31april2018.(session wise)in a Punjabi department.
*Retd as Assistant Editor (Monthaly Magazine.Pankhrian and primary sikhia. a children literature)
from pb.sch.edu.board Mohali 31july 2o11.
Academic Qualifications: M.A.(Punjabi)Ph.d.
How I perceive myself:
A student.a creative. a teacher.
Personal information:
Harnek Singh Kaler
Father name.S.Faquiria Singh.
Date of birth:july20,1953.
A books written by me.
(Pustak Suchi)
Poetry:
*Samen de Suraj ,1986
*Pair mere lahu di,2000
A Research books.
*Guru Ravidass: jeevani te bani di pramanika.
Pub.. Language Dept.pb.patiala.1995.
*Keh RVidass .Feb.2oo1.
*Aaisi dasa hamari. Feb,2003.
Pub.Information and public relation Dept Punjab.
*Chetna de Suraj: Guru Ravidass.feb 2004.
Pub.Information and public relations Dept.punjab.
*Baith khandure jot jagaie 2004 (jeevani Guru Angad Dev ji )
* Begampura. Feb 2007
*Muknaike
and *Masiha. 2nd addition (jeevani Bharat Rattan Dr.Bhim Rao Ambedkar) 2008,2015
*Jeona Siri ( stories)2013.
Children literature.
(Bal Sahit)
*Panchhian de sunehe (kahanian)2005
*Anmol dhan,
*kahi has pae
*Rukh bol paiy (kahanian)2006
*Aao khedie ghar ghar (kavitavan)2006.
pub.by.Lok Geet parKashan Chandigarh.
*Hind wasio rakhna yad sanu (saheeda dia jeevania)2008
*Laddo. (Kahania)2009
*hind wasio rakhna yad sano(jeevanian2nd addition)2009
*Karu badshah da khajana(naval)2009. Pub.by.Lok Geet parkashan Chandigarh.
*Rattanpal da Supna
(lami kahani)
Pub by.National Book Trust,New Delhi.(Hindi and Punjabi. 2010,2011)
*Rukha wala baba (kahanian)2013
*Akash nal galan (kahanian)2013
pub by.Lok geet parkashan Chandigarh
*Safalta de nukte (kahania)2018.pub.by.Sahibdeep parkashan Bhikhi.Mansa.
*Lekhak de likhe ..Lekh,kavitavan te kahanian, Punjab school sikhia board. dia path pustakan vich samil hn.
*****************************
ਮੱਥੇ ਦੀਵਾ ਬਾਲੋ ਬਾਲੋ ਯਾਰ ।
ਹੋਣਾ ਨਾ ਇਉਂ ਬੇੜਾ ਪਾਰ ।
ਚੁਗਣੇ ਪੈਣੇ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ,
ਧਰਤੀ ਵਿਚ ਨਾ ਬੀਜੋ ਖਾਰ ।
ਕੁਰਸੀ ਖਾਤਰ ਨਫ਼ਰਤ ਵੰਡ,
ਭਾਲੇ ਬਦਲੇ ਦੇ ਵਿਚ ਹਾਰ ।
ਅੱਕੇ ਥੱਕੇ ਭੁੱਖੇ ਲੋਕ,
ਮੋਢੇ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਹਥਿਆਰ ।
ਪੈ ਜੇ ਤੁਰਨਾ ਕਿਹਡ਼ੇ ਵਕਤ,
ਮੋਢੇ ਤੇ ਨਾ ਬੰਨੋ ਭਾਰ ।
ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਰੌਲਾ ਕੀਅ,
ਲੋਕਾਂ ਦੇਣੀ ਗੱਲ ਨਿਤਾਰ ।
ਖਲਕਤ ਭੁੱਖੀ ਮੰਗੇ ਅੰਨ,
ਕਰਲੋ ਵੀਰੋ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ।
ਗ਼ਜ਼ਲ
ਕਰ ਲੈ ਮੋਰਾ ।
ਫੇਰਾ ਤੋਰਾ ।
ਦਿਲ ਦਾ ਵਰਕਾ
ਕੋਰਾ ਕੋਰਾ ।
ਚੋਰੀ ਕੀਤਾ
ਦਿਲ ਤੂੰ ਚੋਰਾ
ਮੱਥਾ ਦਮਕੇ
ਗੋਰਾ ਗੋਰਾ ।
ਪੀ ਲਾਂ ਭਰ ਕੇ
ਹੁਸਨ ਕਟੋਰਾ ।
ਦਰਦ ਵਿਛੋਡ਼ਾ
ਹੱਡੀਂ ਝੋਰਾ ।
ਮਰਨਾ ਪੈਂਦਾ
ਭੋਰਾ ਭੋਰਾ ।
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ।
ਕੱਢਦਾ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ।
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ
ਮੇਰੀ ਰੂਹ ਦਾ ਘਾਣ ।
ਮਾਂ ਸਮਝਾਵੇ ਇਥੇ ਬਹਿ
ਨਿਤ ਸਵੇਰੇ ਚੁੱਲੇ ਪੈਅ
ਮੰਜੇ ਬਿਸਤਰੇ ਚੁੱਕਦੀ ਦੀ
ਦੇਹ ਝੁਕ ਕੇ ਹੋਈ ਕਮਾਨ ,
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ ।
ਵੀਰੇ ਦੇ ਹੱਥ ਫੱਟੀ ਬਸਤਾ
ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਫੌੜੇ ਦਾ ਦਸਤਾ
ਧਾਰਾਂ ਕੱਢਾਂ , ਦੁੱਧ ਰਿੜਕਦੀ
ਸੁੱਕ ਤੀਲਾ ਹੋਈ ਜਾਨ
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ ।
ਮੱਖਣ ਪੇੜਾ ਤੇ ਮਲਾਈ
ਮਾਂ ਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਲੁਕਾਈ
ਫੇਰ ਵੀ ਵਧਗੀ ਵੇਲ ਤਰਾਂ ਮੈਂ
ਹੋਈ ਭਰ ਜੁਆਨ ।
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ ।
ਸੂਤ ਕੱਤਦੀ ਖੱਦਰ ਪਾਵਾਂ
ਵੰਗ ਚੂੜੀ ਲਈ ਜੀ ਤਰਸਾਵਾਂ
ਵੀਰ ਪੱਟ ਪੰਘੂੜੇ ਸੌਂਦਾ
ਮੇਰੀ ਮੰਜੀ ਵਾਣ ।
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ ।
ਔਸੀਆਂ ਪਾੳੁ਼ਦੀ ਪੋਟੇ ਥੱਕੇ
ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਸੁਪਨੇ ਡੱਕੇ
ਗਊਆਂ ਤੇ ਧੀਆਂ ਦਾ
ਕਰਦੇ ਕਾਤੋਂ ਦਾਨ ।
ਤਮਾਸ਼ਾ ਵੰਗਾਂ ਦਾ
ਕੱਢਦਾ ਮੇਰੀ ਜਾਨ । ਤੂ
ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਜਿੰਦ ਵਾਰ ਦਿਆਂਗੀ,
ਤੂੰ ਮੈਥੋਂ ਜਿੰਦ ਵਾਰੀ।
ਹਿੰਮਤ ਜਰਾ ਦਿਖਾ ਤੂੰ ਮਾਏ।
ਔਰਤ ਹੈ ਕਦ ਹਾਰੀ।
ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ,
ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਕਿਲਕਾਰੀ।
ਤੇਰੀ ਗੋਦ ਪਿਆਰੀ ਮੰਗਾਂ।
ਚੁੰਨੀ ਤੇ ਫੁੱਲਕਾਰੀ ਮੰਗਾਂ।
ਬੋਹੜ,ਪਿੱਪਲਾਂ ਵਰਗੀ ਚਾਹਾਂ,
ਤੇਰੀ ਛਾਂ ਪਿਆਰੀ। ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ..
ਕੁੱਖ ਵਿਚ ਨਾ ਮਾਰ ਮੁਕਾਈਂ।
ਸਭ ਨੂੰ ਤੂੰ ਇਹੋ ਸਮਝਾਈਂ।
ਧੀ ਹੁੰਦੀ ਐ ਬਾਬਲ ਵਿਹੜੇ,
ਫੁੱਲਾਂ ਭਰੀ ਕਿਆਰੀ। ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ..
ਧੀ ਦਾ ਮੋਹ ਨਾ ਕਦੇ ਵਿਸਾਰੀਂ।
ਐਸਾ ਇਕ ਸਮਾਜ ਉਸਾਰੀਂ।
ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਸਿਖਾਦੀਂ ਅੰਮੀਏ,
ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਲਿਹਾਰੀ।ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ..
ਦੁੱਖ ਸੁਖ ਤੇਰਾ ਰਹੂੰ ਵੰਡਾਉਂਦੀ।
ਮੋਢੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮੋਢਾ ਲਾਉਂਦੀ।
ਅੱਜ ਨਾ ਹਾਰੀ ਮਾਂ ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ
ਜਿੱਤ ਦੂੰ ਦੁਨੀਆ ਸਾਰੀ।ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ..
ਮੈਨੂੰ ਸੀਨੇ ਦੇ ਨਾਲ ਲਗਾ ਕੇ।
ਧੀ ਪੁੱਤ ਦਾ ਫਰਕ ਮਿਟਾ ਦੇ ।
ਕਲੇਰ ਸਦਾ ਅਖਵਾਉਂਦੀ ਰਹਿਜਾ,
ਮਾਂ ਦੀ ਧੀ ਪਿਆਰੀ।ਵਿਹੜੇ ਬਾਬਲ ਦੇ..।
ਹਰਨੇਕ ਕਲੇਰ
ਐਵੇਂ ਤਾਂ ਨੀ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਕਹਾਉਂਂਨੇ ਆਂ।
ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਨੇ ਆਂ।
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਦੀ,ਰਲਕੇ ਓਟ ਧਿਆਉਂਨੇ ਆਂ ।
ਹਰ ਕੰਮ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਧਿਆਉਂਨੇ ਆਂ।
ਕਰਤਾ ਪੁਰਖ ਤੋਂ ਬਿਨਾ,
ਅਸੀਂ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਨਹੀਂ।
ਜ਼ੁਲਮ ਕਿਸੇ ਤੇ ਹੁੰਦਾ ਦੇਖ ,ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਜਰਦੇ ਨਹੀਂ।
ਹੱਦ ਜ਼ੁਲਮ ਦੀ ਜੇ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ,ਤਲਵਾਰ ਉਠਾਉਂਨੇ ਆਂ।
ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਨੇ ਆਂ।
ਬਾਬਰ ਜਾਬਰ ਜਦ,ਭਾਰਤ ਵਿਚ,ਕਹਿਰ ਕਮਾਇਆ ਸੀ।
ਰਾਜੇ ਸ਼ੀਂਹ ਮੁਕੱਦਮ ਕੁੱਤੇ,ਆਖ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਨੇ ਰੋਹ ਜਗਾਇਆ ਸੀ।
ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਨੇ ਮੱਲ ਅਖਾੜੇ, ਜੀਵਨ ਜੁਗਤ ਬਣਾ ਦਿੱਤੇ ।
ਗੁਰੂ ਅਮਰ ਦਾਸ ਨੇ, ਸੇਵਾ ਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦੇ ਮਾਰਗ ਤੇ ਪਾ ਦਿੱਤੇ।
ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ, ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਦੀ ਨਗਰੀ ਦੇ
ਦਰਸ਼ਨ ਪੌਂਨੇ ਆਂ।
ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਨੇ ਆਂ।
ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਨੇ, ਤਪਦੀ ਲੋਅ ਨੂੰ ਸੀਤ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ।
ਛੇਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਮੀਰੀ ਪੀਰੀ ਦਾ, ਮਾਰਗ ਸਮਝਾਇਆ ਸੀ।
ਹਰਿਮੰਦਰ ਦੇ ਚੌਂਹ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਗੁਰਮਤਿ ਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਤਾਹੀਂ ਕੁੱਲ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਲੋਕੀ,ਇੱਥੇ ਆ ਕੇ
ਸੀਸ ਝੁਕਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਰਾਏ ਦੇ ਕੋਮਲ ਹਿਰਦੇ ਦੀਆਂ
ਬਾਤਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਆਂ।
ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਨੇ ਆਂ।
ਅੱਠਵੇਂ ਗੁਰੂ ਹਰਿਕਿਸ਼ਨ ਨੇ ਗੂੰਗੇ ਤੋਂ ਗੀਤਾ ਪੜ੍ਹਵਾਈ ਸੀ।
ਨੌਂਵੇਂ ਗੁਰੂ ਤੇਗਬਹਾਦਰ ਡੁਬਦੀ ਹੋਈ, ਹਿੰਦ ਬਚਾਈ ਸੀ।
ਦਸਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਖੰਡੇ ਬਾਟੇ ਦਾ,ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਾਨ ਕਰਾ ਦਿੱਤਾ।
ਇਕ ਇਕ ਸਿੰਘ ਨੂੰ,ਸਵਾ ਲੱਖ ਦੇ ਨਾਲ ਲੜਾ ਦਿੱਤਾ।
ਕਲੇਰ ਲੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਖੜ੍ਹੇ ਵੀ ਸਭਨੂੰ,ਨਜ਼ਰੀਂ ਔਂਨੇ ਆਂ।
ਕਲਗੀਧਰ ਦੀ ਬਖਸ਼ੀ ਹੋਈ ਦਸਤਾਰ ਸਜਾਉਂਨੇ ਆਂ।
